هشت بهشت

ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد

هشت بهشت

ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارد

یا سیدالشهداء

نام من سرباز کوی عترت است

دوره آموزشی ام هیئت است

پــادگــانم چــادری شــد وصــله دار

سر درش عکس علی با ذوالفقار

ارتش حیــدر محــل خدمتم

بهر جانبازی پی هر فرصتم

نقش سردوشی من یا فاطمه است

قمقمه ام پر ز آب علقمه است

رنــگ پیراهــن نه رنــگ خاکــی است

زینب آن را دوخته پس مشکی است

اسـم رمز حمله ام یاس علــی

افسر مافوقم عباس علی (ع )

حسین محمدنژاد یکشنبه 13 آذر 1390 ساعت 15:37

نظرات 7 + ارسال نظر

m دوشنبه 14 آذر 1390 ساعت 00:38

به لبهایت بگو چیزی نگویی

نفهمند که چقدر تشنه گلویی

دگر من تشنگی را دوست دارم

اگر که آب یعنی بی عمویی

m دوشنبه 14 آذر 1390 ساعت 00:44

تا که پرسیدم زمنطق عشق چیست ؟

در جوابم اینچنین گفت و گریست :

لیلی و مجنون فقط افسانه است

عشق بازی کار عباس علی ست

raaha دوشنبه 14 آذر 1390 ساعت 00:48

بگو مولا علمدارت کجا رفت

یکی ماه شب تارت کجا رفت

چرا پشت تو خم گشته ست آقا

عصای دست بی یارت کجا رفت

m دوشنبه 14 آذر 1390 ساعت 00:52

.
یا ابوالفضل :
آموخته ایم از تو وفاداری را
خون تو نوشت معنی یاری را
ای کاش که آب کربلا می آموخت
آن روز زچشمت آبرو داری را …

پیر همه بود، اگرچه او کودک بود

صبرش به غریبی پدر اندک بود

می کرد به نی اشاره می گفت رباب

ای کاش سر نیزه کمی کوچک بود