آینه دل ...

ارزش من به موجود بودن و وجود داشتنم نیست هنگامی ارزش پیدا می کنم که حرکت کنم.و هر حرکتی نیز با ارزش نیست در بسیاری از وقتها بی حرکتی بسیار ارزشمند تر است.

من در زمانی بی انتها و بی آغاز زندگی می کنم من هیچ آگاهی نسبت به مراحل بعدی زندگی ندارم و نمی خواهم هم که داشته باشم.

زمان یک اصل قراردادی و بی معنیست به هر صورت ما تنها در لحظه حال زنده هستیم . حتی زمانی که در اندیشه گذشته و آینده هستم باز در زمان حال به آنها می اندیشم

تنها ارزش واقعی نزدیکتر شدن و هماهنگتر شدن با ذره وجودی درونم است و در این راه هیچ کس بجای من یک قدم هم بر نخواهد داشت!

مانند آینه ای که در سالیان سال بر رویش گرد و خاک نشته و اکنون هنگام پاک شدنش است هر چه آن را پاک تر کنم بازتاب نور هم در آن بیشتر میشود و این ارزش واقعی من است و ارزش هرچه بهتر انعکاس دادن نور ارزش یک زندگی پاک.

بنا بر این من در مرحله ای از هماهنگی و نزدیکی هستم مراحلی را پشت سر گذاشته و مراحلی را نیز باید طی کنم این که من در چه مرحله ای نسبت به دیگران هستم کوچکترین اهمیتی ندارد به هر صورت باید حرکت کنم.