هشت بهشت
ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن داردهشت بهشت
ز همه دست کشیدم که تو باشی همه ام ، با تو بودن ز همه دست کشیدن دارددرباره من
روزانهها
همهدستهها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همهنویسندگان
- حسین محمدنژاد 463
بایگانی
- فروردین 1396 1
- شهریور 1395 11
- بهمن 1394 5
- دی 1394 7
- اردیبهشت 1394 20
- اسفند 1393 7
- بهمن 1393 7
- دی 1393 2
- آبان 1393 5
- مهر 1393 10
- شهریور 1393 4
- مرداد 1393 5
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 10
- فروردین 1393 3
- بهمن 1392 17
- دی 1392 2
- آذر 1392 7
- مرداد 1392 10
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 9
- اردیبهشت 1392 7
- فروردین 1392 18
- دی 1391 8
- آذر 1391 20
- آبان 1391 2
- مهر 1391 4
- مرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 3
- فروردین 1391 2
- اسفند 1390 4
- بهمن 1390 3
- دی 1390 6
- آذر 1390 3
- آبان 1390 1
- مهر 1390 2
- اردیبهشت 1390 3
- آذر 1389 3
- آبان 1389 1
- مهر 1389 3
- مرداد 1389 4
- تیر 1389 4
- اردیبهشت 1389 2
- فروردین 1389 1
- اسفند 1388 2
- بهمن 1388 3
- آذر 1388 3
- مهر 1388 2
- شهریور 1388 1
- مرداد 1388 1
- تیر 1388 2
- خرداد 1388 1
- اسفند 1387 1
- بهمن 1387 6
- دی 1387 1
- آذر 1387 1
- آبان 1387 1
- مهر 1387 2
- شهریور 1387 3
- مرداد 1387 2
- خرداد 1387 5
- اردیبهشت 1387 2
- اسفند 1386 2
- بهمن 1386 2
- آبان 1386 2
- مهر 1386 2
- شهریور 1386 15
- مرداد 1386 1
- تیر 1386 1
- خرداد 1386 4
- اردیبهشت 1386 7
- فروردین 1386 4
- اسفند 1385 5
- بهمن 1385 1
- آذر 1385 1
- آبان 1385 3
- مهر 1385 11
- مرداد 1385 4
- خرداد 1385 4
- اردیبهشت 1385 7
- فروردین 1385 9
- اسفند 1384 11
- آبان 1384 11
- مهر 1384 8
- شهریور 1384 18
- مرداد 1384 27
یادی از سهراب سپهری ...
نیلوفر
از مرز خوابم می گذشتم
سایه ی تاریک یک نیلوفر
روی همه ی این ویرانه فروافتاده بود
کدامین باد بی پروا
دانه ی این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد ؟
در پس درهای شیشه ای رویاها
در مرداب بی ته آیینه ها
هر کجا که من گوشه ای از خودم را مرده بودم
یک نیلوفر روییده بود
گویی او لحظه لحظه در تهی من می ریخت
و من در صدای شکفتن او
لحظه لحظه خودم را می مردم .
و ساقه ی نیلوفر بر گرد همه ی ستون ها می پیچد
کدامین باد بی پروا
دانه ی این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد ؟
نیلوفر رویید
ساقه اش از ته خواب شفافم سرکشید
من به رویا بودم
سیلاب بیداری رسید
چشمانم را در ویرانه ی خوابم گشودم:
نیلوفر به همه ی زندگی ام پیچیده بود
در رگ هایش من بودم که می دویدم
هستی اش در من ریشه داشت
همه ی من بود
کدامین باد بی پروا
دانه ی این نیلوفر را به سرزمین خواب من آورد؟
سلام وبلاگ خوبی دارید ممنون از مطالب ولی این رنگ سبز وابی تو این زمینه چشم کور کنه همه رو سفید بنویسید بهتره دوم این وبلاک نشون میده صاحبش اساسی عاشق هست.
سلام خانم
ممنون که بهم سر زدی
حسابی خوشحالم کردی
در جریان باش که من عاشقانه خدا رو دوست دارم و اینکه در حال حاضر مخاطب خاصی هم ندارم که بخوام این مطالب رو بهش تقدیم کنم... من دست خدا رو همیشه تو زندگی خودم احساس کردم و تمام دلیل پیشرفتم رو از خدا میدونم ...
باز هم بهم سر بزن و البته نظر یادت نره خانم زهرا از فارس
سپاس