کاش وقتی زندگی فرصت دهد
گاهی از پروانه ها یادی کنیم
کاش بخشی از من خویش را
وقف قسمت کردن شادی کنیم
کاش تا آسمان بارانی ست
از زلال چشمهایش تر شویم
از نگاه زرد گلدانهایمان
کاش با رغبت پرستاری کنیم
کاش دلتنگ شقایق ها شویم
به نگاه سردشان عادت کنیم
کاش شب وقتی که تنها می شویم
با خدای یاس ها خلوت کنیم
مریم حیدرزاده
واقعا اشعارش با احساس و لطیفه